۱۳۹۰ فروردین ۱, دوشنبه

سروده 10


نوروز دمی   بدور از مرغ  و چمن                   آنگه که به  صبح  دیده  کردم  روشن
شیراز سخن به خنده  با  من میگفت                   زو  نغمه   برآمدی   و  فریاد  ز  من

۱۳۸۹ اسفند ۱۱, چهارشنبه

سروده 9


چندی  نه  کتاب  بهر خواندن  بودت           چندی  نه  زبان  ز بهر گفتن  بودت
عمری بگذشت و داستانها چو برفت            دردا که  نه  میل  گوش دادن  بودت